Muzeum Regionalne w Łukowie, będące jednostką organizacyjną powiatu łukowskiego, powstało po licznych próbach utworzenia placówki muzealnej w tym mieście. Już w 1920 roku planowano otworzyć muzeum w byłej cerkwi św. Mikołaja, jednak zbyt wysokie koszty remontu uniemożliwiły realizację tego zamierzenia. W 1925 roku powołano Tymczasowy Komitet Organizacji Muzeum Ziemi Łukowskiej, ale również te działania nie przyniosły skutku.

 

     Po II wojnie światowej, w 1957 roku, Towarzystwo Przyjaciół Ziemi Łukowskiej ponownie podjęło inicjatywę powołania muzeum. Dwa lata później uchwała Prezydium Powiatowej Rady Narodowej zapoczątkowała proces organizacyjny, a w 1964 roku muzeum otrzymało swoją ostateczną siedzibę w budynku dawnego Konwiktu Szaniawskich, pochodzącego z XVIII wieku. Muzeum otwarto w marcu 1967 roku, po wcześniejszym remoncie budynku.

 

     Placówka przeszła remont w 1985 roku, co umożliwiło rozszerzenie przestrzeni ekspozycyjnej. W muzeum znajduje się stała ekspozycja paleontologiczna z amonitami z lokalnych lodowcowych osadów jurajskich oraz wystawy czasowe o tematyce historycznej i etnograficznej. 

 

     W 1965 roku muzeum powołało Łukowski Ośrodek Rzeźby Ludowej, który skupia twórców z regionu. Ośrodek, dzięki wsparciu Ministerstwa Kultury, prowadzi obecnie dwie szkółki rzeźbiarskie: w Łukowie i Woli Gułowskiej. Muzeum jest czynne przez cały rok, z wyjątkiem sobót.